Jak zostać ministrantem?
Serdecznie zapraszamy wszystkich chłopców (od kl 3 szkoły podstawowej) do przyłączenia się do służby liturgicznej ołtarza.
Jeśli czujesz się powołany, do bycia ministrantem i służenia przy ołtarzu to skontaktuj się z którymkolwiek z księży pracujących w naszej parafii.
Opiekunem ministrantów w kościele Przemienienia Pańskiego i Świętej Katarzyny jest ks. Bogusław Szwanda.
Kim jest ministrant
Łaciński termin ministrare oznacza dosłownie „służyć” lub „pomagać”. Ministrant to zazwyczaj młoda osoba świecka, która jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy Świętej oraz podczas innych nabożeństw liturgicznych.
Trudno jednoznacznie określić od kiedy istnieją ministranci lub ich „poprzednicy”. Początków można jednak szukać w Biblii. W Nowym Testamencie czytamy:
„Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (…) Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym” (J 6, 8-9, 11)
Chłopiec ten był więc „praministrantem”, który służył samemu Jezusowi Chrystusowi! Przyniósł on pierwsze dary ofiarne. Jednak w pierwszych wiekach chrześcijaństwa oprócz prezbiterów tylko diakoni mogli pełnić funkcje liturgiczne. Mimo to wraz z rozprzestrzenianiem się Kościoła potrzeba było więcej ludzi do posługi. Papież Korneliusz w swym liście wymienia kleryków niższych święceń: subdiakonów, akolitów, lektorów i ostiariuszy. Właśnie spośród akolitów, zanoszących komunię św. nie mogącym uczestniczyć w liturgii wywodził się główny patron służby liturgicznej: św. Tarsycjusz (I połowa III w.) – męczennik Eucharystii. W średniowieczu do Mszy usługiwali jedynie klerycy. Dopiero od Soboru Trydenckiego powstała zasada, że służba ministrantów jest zarezerwowana dla kleryków niższych święceń, zaś świeccy są do niej dopuszczeni zastępczo. Jednak w dzisiejszych realiach trudno wyobrazić sobie, by w każdym kościele asystę liturgiczną sprawowali wyłącznie klerycy, toteż istnienie świeckich parafialnych wspólnot ministrantów jest wręcz konieczne.
Dopiero Sobór Watykański II (1962-1965) zajął się reformą liturgii i powrócił do starej tradycji Kościoła. Podkreślił rolę ludzi świeckich w sprawowaniu kultu Bożego i powierza na nowo funkcję lektora także osobom świeckim nie posiadających święceń.
Rola ministrantów
Służymy Bogu, przyczyniając się do tego, aby liturgia była piękna. Usługujemy księżom podczas Mszy Świętej i innych nabożeństw liturgicznych. Dajemy ludziom znak do zmiany postawy podczas Mszy (dzwonkami), czytamy Słowo Boże, przygotowujemy dary ofiarne, nosimy przedmioty, które są podczas liturgii potrzebne lub stanowią jej symbole, takie jak krzyż, świece, kadzielnicę. Jesteśmy pośrednikami między kapłanem a wiernymi, ale jednocześnie reprezentujemy ich przy ołtarzu, bliżej Pana Jezusa. Odgrywając tak ważną rolę w liturgii dostajemy dowód, że nie jest ona sprawą tylko Boga, czy kapłana, ale także całej wspólnoty wiernych, której jesteśmy częścią.
Jednak nasza rola nie kończy się w kościele. Chłopiec, który jest ministrantem, powinien mieć czyste serce. Powinien być nie tylko wzorowym chrześcijaninem, ale także dobrym człowiekiem. Codzienną postawą ma przypominać ucznia Chrystusa oraz wypełniać Jego naukę i Boże przykazania także, a nawet zwłaszcza po odejściu od ołtarza.
Nasza służba wymaga od nas niemało wyrzeczeń, ale mamy świadomość, że służymy samemu Bogu oraz ludziom i ta świadomość nas umacnia.
10 zasad ministranta
- Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
- Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.
- Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
- Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
- Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
- Ministrant wznosi wszędzie prawdziwą radość.
- Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.
- Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
- Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
- Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
Modlitwa ministranta
Przed Mszą Świętą
M. Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na Ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen
K. Wspomożenie nasze w Imieniu Pana.
M. Który stworzył Niebo i Ziemię.
Po Mszy Świętej
M. Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą Zbawienia, przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
